Автор: Анатолий Уминский
Тема:Философские стихи
Опубликовано: 2016-07-06 16:48:22
Автор не возражает против аналитического разбора и критики в рецензиях.

Бацькаўшчына

Дзе б ты не быў, куды б лес не закiнуў,
Пра бацькаўшчыну помнi не забудзь.
Ўсяму ў тваiм жыццi ты ей павiнен,
Не скажаш тут-заеду як-нiбудзь.

Пра хату помні, як была шчаслівай,
А лес за агародам рос сцяной
I пра рачулку, што  цякла гулліва,
Дарыла прахалоду і спакой.

Твае дзяцiнства тут прайшло, юнацтва,
Матуля, бацька тут былі з табой.
I тут дзяўчыне захацеў прызнацца,
Сказаў нясмела: "Будзь заўжды са мной".

Дзе б ты ні быў, куды б лёс не закінуў,
У памяцi сваей заўжды трымай.
І ў самую нялёгкую гадзіну
Бацькоўскi дом-нiдзе не забывай!

                              ***        03.2016 г.

История cоздания стихотворения:

История-жизнь.